“U mag ‘m zo meenemen”, zei de mevrouw.
Al langere tijd zagen we in de tuin bij iemand verderop in de straat een oude, helemaal verweerde Lander Graziela staan. Al vaker hadden we tegen elkaar gezegd wat zou het heerlijk zijn om die helemaal aan te pakken en op te frissen.
Dus op een dag de stoute schoenen aangetrokken en aangebeld. De mevrouw die open deed zei: de caravan is van mijn vader geweest maar ik doe er niets meer mee. Wat wilt u er voor hebben? vroegen wij. Niets hoor, als u hem meeneemt ben ik tevreden. Dus meteen thuis de trekker opgehaald en de Lander bij ons in de werkplaats gezet!
Nu konden we eens goed kijken. Oei! De groene buitenkant was het probleem niet, wel het water wat via de kapotte voortent lamp naar binnen was gelopen. De hele kant was binnen verrot en het houtwerk moest dus worden vervangen.
Kleine tegenvaller maar eigenlijk ook weer heel leuk: manlief kon zich lekker uitleven 
. Alles is er uitgegaan op een paar bovenkastjes na. Daarna heeft de caravan een jaar ‘uitgehangen’ om de bodem te laten zakken. Toen konden we weer beginnen: nieuwe vloerplaat erin, vloerverwarming er op, nieuw zeiltje erin! Daarna het houtwerk van de kastjes enz. er weer in. Vervangen wat verrot was en langzamerhand kwam er weer een caravan tevoorschijn.
In plaats van een grote rond zit hebben we gekozen voor een vast bed met aan de zijkant twee zitjes voor als je toch even binnen moet zitten ivm het weer. Verder hebben we de opstelling origineel gehouden. Wel het keukentje opgehoogd want wij zijn lang en voor mijn gevoel was het een kabouter keukentje. Nu een stuk beter.
De alles is fris wit geschilderd maar de deurtjes van de bovenkastjes niet. Ik houd ervan om ook een paar originele details terug te laten komen. In het badkamertjes sticky tiles aangebracht en een nieuw houtenblad met RVS wasbakje.
Nieuwe kussen gemaakt voor op het zitje en ik heb gekozen voor fris witte gordijntjes en boven het aanrecht een zwart luxaflex voor en stoer detail.
Benieuwd wat jullie er van vinden!
